Ongekend avontuur met ballon boven Spitsbergen
08-05-2018 20:00
Vaassense piloot beleeft met ballon 'ongekend avontuur' boven Spitsbergen
Ballonvaarder Sebe Kruijer uit Vaassen doorkruiste ruim twee weken lang het luchtruim boven Spitsbergen. Een avontuur waar ze zelfs in Scandinavië van onder de indruk waren.
Een ongerept winters landschap, sinds de ijstijd bijna onveranderd, ontvouwde zich zeventien dagen achtereen onder de door Kruijer bestuurde ballon. ,,Een ongekend avontuur waar ik geen nee tegen kon zeggen toen ik er voor gevraagd werd”, aldus de Vaassense pijntherapeut, die al achttien jaar ervaring heeft als ballonvaarder en eergisteren terugkeerde in Nederland.
Deens brevet
Een op Spitsbergen werkend avonturenbedrijf en een Deens ballonvaartbedrijf stonden aan de oorsprong van het winterse avontuur op Spitsbergen. Nog niet eerder waren er commerciële ballonvaarten op het veraf gelegen noordelijke eiland. Kruijer werd gevraagd omdat hij een van de weinige piloten is met een Deens brevet. Gedurende zeventien dagen steeg hij op met steeds vier of vijf passagiers, afkomstig uit alle hoeken van de wereld.
Sebe Kruijer werd in 1999 besmet met het ballonvirus tijdens een ballonfestival in zijn woonplaats Vaassen. Twee dagen later zat hij al op een theoriecursus ballonvaren. In de jaren erna haalde hij de benodigde papieren, deed praktijkervaring op in binnen- en buitenland en verwierf hij erkenning en bevoegdheden als instructeur.
Nieuwe uitdagingen
Het ballonvaren in winters omstandigheden is Kruijer niet vreemd. ,,Je zoekt steeds nieuwe uitdagingen en die zijn met name te vinden in afgelegen en koude streken." Hij voer in Zuid-Duitsland, Oostenrijk, maar ook in de Dolomieten en Lapland. ,,Het gaat niet om de risico’s, want veiligheid staat altijd voorop, maar het zijn vooral de landschappen die de kick geven. Spitsbergen was wat dat betreft heel bijzonder, magisch bijna, vooral in de bergachtige streken. En heel bijzonder natuurlijk, omdat daar bijna nooit gelegenheid is om met een ballon te varen.”
Het tijdstip om aan het einde van de winter en het begin van de lente op Spitsbergen te gaan varen was zorgvuldig gekozen. ,,In de winter is het veel te koud. Je kunt dan technische problemen krijgen met de gastoevoer of ventilator. Later in de lente of de zomer kan ook niet, omdat je dan met snowscooters het land niet meer op kunt. Spitsbergen heeft maar 12 kilometer weg. Daarbuiten moet je snowscooters gebruiken en die hebben een harde bevroren ondergrond nodig. Alleen op die manier kunnen de ballon en de passagiers weer opgehaald worden.”
IJsberen
Buiten de enige nederzetting die Spitsbergen heeft is het vanwege het gevaar van ijsberen niet toegestaan om zonder gids met een geweer te komen. ,,Bij elke vlucht werden we op de grond gevolgd door drie scooters”, vertelt Kruijer. ,,Voor de veiligheid en om ons op te halen. Ze hebben soms pittig moeten rijden om ons bij te houden.”
De vluchten van Kruijer en zijn crewleden Jan Oudenampsen (M.71), Harry Wessels en Taco Hoppener, die bij toerbeurt assisteerden, op Spitsbergen verliepen voorspoedig. Slechts één landing was wat ruw vanwege harde wind. ,,We werden toen ongeveer 150 meter meegesleept over de grond, maar het was de moeite waard.” Het Spitsberg-avontuur was zo bijzonder dat zelfs een Deense krant er een volledige pagina aan wijdde.
Kruijer bestuurde op Spitsbergen de ballon van het Deense bedrijf. Zelf heeft hij geen ballon meer, maar is hij freelance ballonvaarder. Vanuit de hele wereld wordt hij gevraagd om ballonnen te komen besturen, onlangs nog in India en op Taiwan.
Bron: De Stentor, Frans Ebeltjes